حسینی در آن زمان دختر هفده ساله‌ای بوده و گوشه‌ای از تاریخ جنگ را بازگو می‌كند كه غالباً به اشغال و فتح خرمشهر مربوط می‌شود. حسینی در این كتاب، خاطرات خود از روزهای آغاز مقاومت و روزهای پس از آن را با جزئی‌ترین موارد روایت می‌كند تا آنجا كه این گونه جزیی‌نگری و بیان لحظه به لحظه وقایع باعث شده تا بسیاری آن را رمان بنامند؛ حال آنكه این كتاب سراسر مبتنی بر رویدادهای واقعی و خاطرات حقیقی سیده زهرا از آن روزهاست. راوی در آن روزها تنها 17 سال داشته و اهمیت این كتاب شاید در این باشد كه وقایع جنگ ما برای اولین بار از زاویه دید یك دختر نوجوان روایت شده است؛ خاطراتی كه راوی حدود 20 سال آن‌ها را درون سینه خود همچون یك راز حفظ كرد و حرفی از آن نزد. در این كتاب ناگفته‌هایی از جنگ بیان شده كه تاكنون كسی از آن‌ها حرف نزده است.